Në buzëqeshjen e fëmijës
Në natën e shpirtit,
ajri përmbytet në hije dëshpërimi.
Psherëtimat derdhen nga hëna
dhe ngjyejnë portretet e akullta.
Tingujt e përmallshëm, si ortekë dëbore
rrokullisen mbi peizazhet e ëndrrës.
I arratisem mjegullës dimërore,
zgjohem në agime të shkujdesura.
Dhe himnin e jetës e gjej
në buzëqeshjen e fëmijës.