ME NATYRËN DO TË FLISJA
Frymëzim poeti të kishja,
me natyrën do të flisja,
pejsazhet di ktheja vargje,
Malet dhe fushat flasin vërtet,
syri i shikon e u jep vlerë,
fjalët në letër thërrmoj me penë
ky fllad i bukur shpirtin ma shëron.
Furishëm lumenjtë fëshfërijnë në shtrat,
majat e maleve zbardhin nga bora,
këngët ezogjve si hymni shpirteror,
dhe era e fteskët të ftoh kraharor.
Nga Godo Mehmetaj
