Godo Mehmetaj
Ti më vodhe zëmërën,
dhe unë prapë të dua,
vetë më ngacmove,
Të shihja për ditë,
prita sa u rrite,
kur shkoje me shoqet,
bëje rreze drite.
Një ditë të ndalova,
dhe të thashë të dua,
ti me ëmbësove,
me buzët e tua.
kaluan ca koh,
dhe morëm vendimin,
Zoti që nga lratë,
na i dha bekimin.
Faqeve të tua,
të rrëshqitën lot,
si ditën e parë,
të dua dhe sot.
Nga Godo Mehmetaj’
About Post Author
