Godo Mehmetaj
Kthehen dallandyshet te foleja e vjeter
Dallandyshe e bukur erdhe si dhurate
rreth e rreth shtepise mblidhje balte e kashte
aty gjete strehe dhe nje vend te ngrohte
u shtove çdo vit aty rrite zogjte
Dhe keshtu e vogel ke kaptuar male
fluturove e lodhur po diku su ndale
te kendi ballkonit ku ngrite folene
e shpejt si era iken edhe vjen
Ate vend qe zure me nuk leshove
larg shtegetove per pak muaj mungove
se harrove rrugen folen se nderrove
u ktheve e gezuar embel cicerove
