GRUAJA PËR BURRIN
FATMIR PUSHI
Le të bjeri qielli në tokë,
Le të rrjedhin lumenj furishëm,
Në se je me mua do ti ngandalësoj,
Mindis dy botëve të ndërthurura.
Ti je ikona ime në çdo kohë,
Ti je shpata ,shtiza, e mburoja,
Ti je frymëmarrja…………..ime,
Unë pa ty …….nuk mund të jetoj.
Të kam bashkëshort e mësues,
Dhe ruajtës i paqes familjare,
Babai më i mirë për fëmijët tanë,
Dashuria jote …..jetën na shtonë.
Unë fëmijë dhe ti pjesa tjetër ska rendesi ,
Këtë lidhje dielli…… ta diktojmë ty,
Jeta jonë është si një filëm i shkurtë,
Po ti na i bënë jetën gjithmon të lumtur.
Të kuptoj në diell, rrebeshe e stuhi,
Sa her që lumenjtë sjellin gurë,
Pas teje ti për mua je një mur,
Je kalaja që stë mposht njëri.
Ti më bën të qeshë kur jamë e trishtuar,
Mund të jetë ftohtë ndonjëherë !..
Përqafimi jot më jep ngrohtësi
Ti di të rrish i dashuruar me mua.
