—————–
Kur mullixhiu i lëshoi ujin mullirit
guri i mullirit filloj të rrutullohej
misrit dhe grurit,që binin brënda tij
me eufori guri i mullirit,po u krenohej.
Po të mos jem unë,për ju o të mjerë
asnjë njeri ju,nuk ju zë me dorë
jam unë ai,që u shtyp,u bëj miell
që u përdor njeriu,për bukë e lakrorë.
Mburrjen e gurit në atë moment
uji me vëmëndje,seç e dëgjoi
dhe menjëherë derdhjen tij
mbi boshtin e gurit ai e ndaloi.
Dhe gurit i ngeci mburrja në grykë
i tha ;uji,lëviz tani o i ngratë
por guri mburracak i këtij mulliri
ngeli ai,porsi peshku më të thatë.
