Një ditë një harabel harrakat dhe përtac
kish hipur në majë të një dege,në një arrë
shikonte milingonën poshtë dhe zgërdhihej
që me mund po hiqte,një kokërr gruri zvarrë.
Dhe menjëherë tek milingona fluturoi
kokrrën e grurit,shpejt ja rrëmbeu
në sytë e saj të lodhur dhe rraskapitur
ai menjëherë kokrrën e grurit shqyeu.
E përsëriti këtë rast për disa herë
dhe milingona me vete,ne çast u mendua
ta shikojmë këtë radhë,o harabel i keq
a do ma marrësh kokrrën e grurit mua ?
Shkoi milingona dhe gjeti një cifël xhami
që i ngjante ajo shumë,kokrrës të grurit
dhe u bë si shumë e lodhur si e raskapitur
po e tërhiqte ciflën e xhamit,ajo anës murit.
Harabeli po rrinte në të njëjtin vënd
sa pa milingonën me të shpejtë u sul
por cifla e xhamit në ngjyrën e grurit
të shkretit harabel në fyt ju ngul.
