I fola-Vilson Mersinllari


I FOLA

———

I fola Lules sot në mëngjez

mu përgjigj shpejt,menjëherë

sa hap e mbyll sytë,tek unë erdhi

erdhi më mbiu,tek pragu në derë.

I fola Zogut,që kish qëndruar në pemë

tek unë me të shpejtë,ai fluturoi

përplasi krahët,ashtu lehtë,lehtë

tek pragu i derës,erdhi dhe qëndroi.

I fola Kalit,që kulloste në bar

menjëherë ai,ngriti kokën hingëlliu

me trokun e tij,duke ecur revan

pranë meje u ndodh,pranë meje mbriu.

I fola Qenit,që në oborr rrinte shtrirë

u ngrit me të shpejtë,drejt meje u sul

duke tundur bishtin,se edhe kish ngrirë

u mbështet pranë meje,pranë meje u ul.

I fola një njeriu,që në rrugë po kalonte

më shikoi me inat,dhe sytë zgurdulloi

filloi me vete,ndër hundë po turfullonte

me kë ja vlen,që këtë njeri ta -krahasoj-.?

VILSON MERSINLLARI.