I tha te du sa flladin e pranverës
kur i freskon petalet zambakut
pak i tha ajo
atëherë po t’rrej :te du sa don qielli
yjet
sa don gemi mollen qe e mban t’kuqloj
boll I tha dhe me dore ja mbylli gojën
po m’pelqeka shume
dega me mollën qe e mban deri sa t’skuqet
,dhe e puthi
ne buze deri sa ja skuqi si molle!
