Sa herë kthen e rikthen fletoret e krijimeve do të gjesh nga një xhevair që të shtyn ta publikosh. Kjo poezi është shkruar para 18 vjetësh dhe ja tek erdhi momenti për ta publikuar
I VODHA NJË NATË JETËS
I vodha një natë jetës
I thashë-Zhvishu të vërtetës!
Të shoh qiririn e gjirit
Të lexoj ato të fshehta
Të hap kodin e misterit
Se atje gjen paqe jeta
Mes parajsës dhe ferrit
Shtatë ngjyra, shtatë rrugë
Shtatë mistere janë brenda
Udhë e parë të çon në buzë
Pastaj shkon ku ta ka ënda
Nëpër rërën bregdetare
Mollën e artë kërkoja
Dhe me shkumën e një vale
Zuri të më lagej dora
Deti sikur kishte vdekur
Apo përgjonte i ngrirë
Unë me buzën e etur
Thua lumenjtë kisha pirë
Atje lulet ziliqare
Nga marazi vesë pinin
Pemët lëviznin në zalle
Donin të fshihnin burimin
Kur hodha duart në qafë
Shkëmbi lëvizi nga vëndi
Ajo shkau- Sipër rashë
Qielli yjet i hëngri
Sa e bukur qenka bota!
Në mëndafsh të dashurisë
Aty s’ka të dhëmbur koka
Aty gjumi s’ti merr sytë
Po është çast e çasti ikën
Si vegim a ku di unë!
Pastaj zvarrë e tërheq ditën
As i zgjuar, as në gjumë
Moj ” kusarja” dashuri!
Dil e vidh mbrëmje më brëmje
Kjo jetë e shkurtër pa ty
Do ishte si ka parmende
Atë natën e haresë
Qiellin e tërë gremisa
Derdha djersë e piva vesë
Nga dy sumbullat në sisa
