Im’lot:Nga Liljana Shkodrani Baçi


IM’LOT

C’do prag agimi im’lot i fshihet qortimit te hënës .

Me gisht mbi buzë e syshkelur

heshtja i thot— ” rridh në faqe më të njom

… e kthehu ” .

Do kthehet ! Do kthehet , në tjetër orar ,

në tjetër lekurë

e mbi tëmtha do recitojë monolog për shërimin e diellit e mjegullën që qartësinë pengonë .

Do kthehet ! Do kthehet , steril këtë rradhë

Pa hije qivuresh ,

pa traditë të ripërtërirë

Se do ket kapërcyer grykë stinësh ,

e do ket këputur s’di se si rrënjët e lagura të zisë.

Ai di… Im’lot…im’lot …si furia i çmend falimentimet dëngë me errësirë,

si ndjenjave i merren mendtë prej lartësive që mbahen në këmbët e fajeve të palypura ,kur ende të takojnë mishin tim .

Do ken shkelur dhe pellgje gjaku me erën e ndenjur të faljeve , e buzët do më pëshpërijnë fjalë të gjata sa flokët që këngë e pa gaztë s’i mbyllë në nota ,

po i shoshit në sitln e gjurmëve të rinisë.

Kështu ti im’lot , do më hedhësh vellon e tyltë të harmonisë para se të shkoj përgjithmonë , e ruaji në vibracionet e stinëve që do vinë

Ruaji ato e vetëm ato

po të miat gjynahe antike : Jo.

Torino 2014 …..(.vit i hidhur në familjen Baçi )