Vaso Papaj
Jam gënjeshtar
Jam gënjeshtar,
Mos u lodhni kot!
Jam gënjeshtar që kur linda,
Nuk ndryshoj dot.
Madje, jo vetëm
Jam mësuar të duartrokas tërë jetën
Atë,
Zonjën e madhe: Gënjeshtrën.
Jam gënjeshtar,
Bëj pjesë në piramidën e saj
(S’ka rëndësi, në bazë a në majë)
Pres medalje të përlaj,
Të bëhem Hero, Nder i kombit, Mjeshtër
Mjeshtër i madh,… i punës, i gunës.
Kam qenë dhe do të jem:
I flamurit të gënjeshtrës, tundës.
Jam gënjeshtar, vërtet
Vendin e çova të kacavaret litarëve, në det
Të mbytet thellësive,
Të ngrijë shtigjeve të dhive,
Të vdesë shpirtin te semaforët,
Të kapërcejë mure ambasadash:
Kope që i kanë varë këmborët.
Të uritur
Dhe me gënjeshtrën e madhe në xhep
Si vendi më i ushqyer në planet,
Vetëm medalje nuk i dhashë,
Medaljet i mora për vete,
Me gjithë ç’sillnin nga pas.
Jam gënjeshtar
I paparë
Dhe kur të mos jem,
Portretin do t’ma kenë varë
Në muzeun e madh të gënjeshtrës,
Si më i madhi atdhetar.
Jam gënjeshtar,
Vendi im, djepi im!
Vetëm ti do të mbetesh batall,
Me dallgët si gjithmonë përballë.
Medaljet do të kenë mbaruar
Dhe ti:
I rrahur, i zhvatur, i mashtruar…
Deri kur kështu, vallë?…
About Post Author
