E hodha pelerinën
Qendisur me thërmiza pushteti,
E hodha te kazani i plehrave
Dhe urova, mos ta ketë gjetur askush.
S’më kish ngrohur kurrë.
I ndarë nga njerëzit me mur,
vetja më dukej në qivur.
S’e di, nëse shpëtova shpertin!…
S’e di, nëse fitova qetesinë!…
Miq!
Jam lakuriq.
Thërmizat e pushtetit
Kanë zënë vendin e yjeve
Në qiellin-pelerinë të kësaj nate acar.
Mijëra,… miljona… (pakëmbë e pakrye)
Kupa e qiellit rëndon si një e vrarë.
