JANNIS KALAMICIS
NJERËZ TË VETMUAR
Ka njerëz botës që rrojnë vetmuar
Si kallinjtë arës harruar
Rreth tyre bota një fushë e zbrazët
Ata në të vetmisë bunacë
Si kalliri i harruar
Njerëz të vetmuar.
Ka njerëz që rrojnë vetmuar
Porsi shkëmbinjtë detit kundruall
Një det i madh bota e hapur
Ata në vetmi, pa zë , zgërlaqur
Prej detit shkëmbenjcoptuar
Njërëz të vetmuar.
Shkarpa të thërmuara këta njerëz të vetmuar…
Porsi kishëzat e braktisura, të shkretuar
Shkarpa të thermuara këta njerëz të vetmuar…
Të braktisura kisha, fat i njëjtë për ty e për mua.
Shqipëroi Lefter Shomo K/415 j.k.α .
About Post Author
