Jannis Kalamicis:Njerëz të vetmuar


JANNIS KALAMICIS

NJERËZ TË VETMUAR

( ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ)

Ka njerëz botës që rrojnë vetmuar

Si kallinjtë arës harruar

Rreth tyre bota një fushë e zbrazët

Ata në të vetmisë bunacë

Si kalliri i harruar

Njerëz të vetmuar.

Ka njerëz që rrojnë vetmuar

Porsi shkëmbinjtë detit kundruall

Një det i madh bota e hapur

Ata në vetmi, pa zë , zgërlaqur

Prej detit shkëmbenjcoptuar

Njërëz të vetmuar.

Shkarpa të thërmuara këta njerëz të vetmuar…

Porsi kishëzat e braktisura, të shkretuar

Shkarpa të thermuara këta njerëz të vetmuar…

Të braktisura kisha, fat i njëjtë për ty e për mua.

Shqipëroi Lefter Shomo K/415 j.k.α .