Jeta-Aferdita Selishta


Jeta

Kemi ardhëm në këtë jetë, pa na pyetur

Kemi ardhur, nga një dashuri pa fund

Nga dashurija e jetës, për ta jetuar

Dhe ardhja kështu vazhdojnë, me radhë

Ecin brezat, me radhë në jetë

Gjithkush udhëzon jetën e tijë

Gjithkush ka një destinacion në jetë

Dhe gjithkushë, mundohet ta arrijë atë

Jeta ka shumë sfida, dhe vështirsi

Dhe njeriu s’provohet në jetë

Dhe njeriu mundohet, ti kapërxej ato

Dhe të arrinë atje, ku ka destinacion e tij

Jeta, nuk është fushë me lule

Nuk është dhe një sfidë, që nuk kapërxehet

Me dashuri për ta jetuar jetën

Mund ta bëshë një baçe me lule

Dhe kjo të bënë, që ta duash më shumë

Ta jetojëm jetën, si do që të na vijë

Se jeta është një dhuratë nga zoti

Dhe mbi zotin, as një s’mund të dali