Paola A. Mucodemi

Jetoj brenda mendimeve të tua
Brenda poezisë që do shkruash një ditë
Tani ndihem ende një shpirt i trazuar
Si një mal, që kanë jetuar perënditë!
Ndaj të kërkova t’më jepje pak qiell
Që kohën ta ktheja në rimë,
Me trupin si një instrument të gjallë
Të luheshin sonatat, deri në agim!
Por ti, ndoshta një ide poezie më le
Brenda mendimeve, që të rritem
E brishtë si një pluhur i papjekur
Ethe e verbër, që nuk e tretën dot vitet…
Ethe e verbër, që nuk e tretën dot vitet…