Jorgos Zalokostas
Puthja
Një bareshë dashurova, nje vajzë lakmuese,
dhe e dashurova shumë,
isha zog që klithja,
dhjetë vjeç djalë.
Një ditë që rinim në barin me lulet e çelura,
-Maro, një fjalë do të them.
Maro, i thashë, të dua,
çmendëm për ty.
Nga mesi më rrëmbeu, më puthi në buzë
dhe më tha: -Për rënkimet, për dashurin e dhimbshme
Je i vogël akoma.
U rrita dhe e kërkoj…por tjetrin kërkon zemra e saj
dhe më haron mua të shkretin…
Por unë nuk e harroj
kurë puthjen e saj.
Shqipëroi Th. Duka
