Kaltrinë Uka
Kam mall…
Kam mall…
dhe përmalljet mizore m’tërbuen vlaget e gjakut,
regtimë e zemrës mblodhi vajet e ofshet në nji vend
zhaurimat e rrepirta fijezuen denesën tem me gurrmaz të vikamave t’dhimbshme.
Kam mall…
dhe erëmimet e thekshme të mallit
rrënuen rreshtinat e ditëve e netëve t’lumtuna,
hakërrimat e andrrave gardhuen lakminë për kurmin tand t’epshtë.
Kam mall…
dhe endena nëpër magmë shpresash me plagë në gji,
vërshon heshtje që mpiks kuji,
gulçet e gërvishtjet e klithmave në deje
rrënojnë mbi mue tana lutjet
me drojë e britmë.
Kam mall
dhe ky mall asht ba kambanë që ushton zhurmshëm
në t’hershmen dhe të vonën e agimeve të mija.
