Një kertolin thashë të shkruaja,
Ta dërgojë në vëndin tim,
Do shkruaj me mallë dhe dhimbje ,
Postë dhe pulle nuk ka më,
As kartolina si më parë,
Sot është kohë moderne,
I dërgojën me telefon.
Unë do ta shkruaj kartolinë,
Fëmijërin time të kujtojte,
Kur afroheshin festat,
Postjerin prisnim të vinte.
Në kartolin na vinin urimet,
Kishin lezet dhe hije,
Gëzoni ne si fëmijë,
Kartolina mbanim në duar.
Na uronin miq dhe shokë,
Me kartolina ngjyra ngjyra,
Atje nuk kishte shumë fjalë,
Po shumë dashuri dhe respekt .
Këtë kartoline do ta dërgojë,
Me një zogë në fluturim,
Urimet e mia ai do ti shpjerë,
Se dhe ai, është shtegëtarë si unë.
Këto janë shumë kartolina,
Unë i kamë shkruar të gjitha,
Po zogun nuk do ta rëndojë,
Se ka dhe ai të tijat.