NË PËRKUJTIM TË, 17 JANARIT TË ZI, PËRJETËSIMIT NË AMSHIM TË HEROIT TONË KOMBËTAR,
GJERGJ KASTRIOTI-SKËNDERBEU *555* …LAVDI..!
*
poezi të poetit, Kasam SHAQIRVELA, nga libri i tij poetik, me titull: “ASHT QË MBIN”
Atje në Belvedere,
Në të bukurin Muze!
Qëndron e nuk flet
Shpata e Gjergj Kastriotit
Dhe Përkrenarja e trimit Skënderbe
Që mbajnë famën dhe lavdinë
Për Shqiptarinë…
Janë jeta dhe historia
E të madhit Skënderbe
Të kësaj figure legjendare!
Të kësaj embleme shqiptare
Si në Belvedere
Dhe në shumë qendra bote
Shdriti ky yll epoke.
Ky hero kombëtar, po ky i joni bir
Me shpirt e gjak Arbri
Lindur nga Arbëria
Ky stërnip me yll Ilir!
Që e njohu për bëmat
Madje vetë Perandoria
Duke e derdhur gjakun lumë
Për luftërat dhe trimëritë
Kur i frenoi hordhitë,
I asgjësoi të pushtuesve ushtritë
Ai bëri madje shumë,
Bile jo vetëm për ne..!
Por edhe pët të tjerët
Duke u bërë mal i pakapërcyeshëm
Për ushtritë nga Azia,
I lidhur fort, i nyjshëm
U bë tmerr e lemeri
Si në ëndërr si në zhgjëndërr
Për çdo okupator, satrap zaptues
Që Evropës ia kishte mësy
Nën zgjedhën e vet skllavëruese
Nën kthetra përgjakshëm ta shtij’..!
***
PËRGJIGJE ATYRE QË MUNDOHEN T’I THAJNË RRËNJËT E TRUNGUT TË VET PËR T’I LULËZUAR DEGËT TRUNGJEVE TË TJERA
E TËRA NjË HISTORI
(Gjergj Kastriotit-Skënderbeut)
Kjo figurë më se Legjendare
Është e tëra një histori
S’ka të fikur zjarri i zemrës
Për Vatrën tonë, sa herë të përbuzur
Për Atdheun tonë, SHQIPTARI..!
Emër ky që kurrë nuk vdes
As nga të huajt e as nga tonët
Por përcillet nga brezi në brez
Bëma e tij, bëmë njerëzore
Fat e nder për Tokën Arbërore
Ky Hero, ky shpirt vigani
Ushqen shpirtin e çdo shqiptari
Qëkur i vu fre një Uragani
Çerekshekulli e hiq më pakë
Shumë borxh i ka Evropa Plakë
Bota e civilizuar e demokratike
Që s’ka sherr e nuk të hi në hise
Anembanë Globit ton’
Këtij fakti s’ka sesi t’i ike
Prandaj dhe në qindra libra e kujton
Imazhin e këtij Heroi, këtij Legjendari
Nuk e zbehin aspak lehjet paranoike
As shantazhet dhe falsifikimet finoke
Nga biçim injonjoranti a tregtari
Të kulturës dhe historisë pellazgjike
Sepse, ajo, rrënjët i ka thellë në parahistori
As larot e zinj që shiten për lekë në pazar
As trularët kolltukxhi, që sillen si nuset n’dremi
Nuk ia ndërrojnë dot rrugëtimin kombit Shqiptar
Qëkur mori të mbarën e Diellit kah Perëndimi!