KËNDO ËMBËL NËN KËMBËT E MIA
Në botën e yjeve këpute një degëz meteor.
E përkëdhele ëmbël mes dhembjesh. Me fjalët e tua të sigurta besimi dhe shpresa ekzistojnë.
Endesh pa frikë nga malli nëpër Rrugën e Qumështit mes shirash kometash e meteorësh, të shuash etjen, mallin tim.
Eja, nxito! Fshije frikën time! Më mbaj fort!
Këndo ëmbël nën këmbët e mia melodinë qetësuese, të mbledhë gjakun që endet skutave të ajrit nëpër qiell!
Universi është mbushur me përralla që blihen, me vështrimjoshje, me vetëflijime në grackën e dashurisë.
Bota është një skenë e stërmadhe, aktorët jemi ne donzhuanët e kohës moderne.
Mos e mashtro botën e yjeve, se padashur bie në grackën e tyre përvëluese!
Mblidh në heshtje fjalët si një lot ëndërrimtar!
