Këngë të vjetra
Sa herë që flisnim për dashurinë,
S’e mbaja dot zemrën time.
Me këngë më shtije në ëndërrim:
Ishe qielli, deti. Ishe bluja ime.
Qenë këngë të vjetra, shpesh i kujtoja,
Bashkë i dëgjonim, atje në kuzhinë:
Ëndërra baballarësh mbuluar nga droja,
Shpirtra të humbur përherë në kërkim.
Për miqësi që nuk u panë kurrë,
Për dashuri të mbetura në klasë,
Këngë që sillnin radiot portative,
Pas biçikletave, mbërthyer në kasë.
Mos ësht’ më lehtë të rikujtosh,
Se sa të kthesh kohën e shkuar?
E kur përreth ka që të thonë :
“Ajo që shkoi qe koh’ e shquar?…”
Mos ësht’ më mirë të rrimë, vallë?
Mos ësht’ më mirë, këtu ku jemi?…
Të vjetrat këngë kanë vetëm mall
Dhe mallin veç një kurth e kemi…
About Post Author
