>>>>>>>>>>>>>>>>>
Nuk e dimë se ku do ndalojmë
Derisa jemi qënje njerëzore
si kalimtarë frymojmë…
sa me shpejt duhet ta largojmë..
*********************************
Një fjale e embel dalë nga një gojë,
nuk te varferon
Kur vjen si një medicinë,
shpirtin o njeri na shëron..
Stresin e krijuar në vite
trishtimin e depozituar, do largojë..
Fershëllen si njē erē e marrë,
largon qiellit retë e grinjta
Jetën mbase do ta ndryshojë.
Sjellja e mirë,
kur ndeshesh me të tjerë
kurdoherë e nderon njerinë..
Fjala e embel,
percjellē nga një zonjë femër
e zbukuron shtëpinë
I shton nje femre nurin dhe bukurinē…
Mes urimesh ndjehesh pranë
nga gjumi i endrave të zgjon,
vegimin e ditës së re vështron..
Ecim krenare kesaj jete
na duket se na buzëqesh
kur ne krah kemi, nje femer …
Nëse është e mençur, vehten e saj nderon
po ta kesh një puntore, te pa lodhur
si ne pune shtepie dhe qeveri
Do ju nderoje ty me gjithe njerëzi
Duke na mbajtur per dore, si fëmijë
bëhet zonjë shtepie, do na edukojë…
Nje femer e sjelleshme e urte
të largon nga jeta çdo hije
Si reze dielli shpirtit vjen qendron
A ka me bukuri se kjo..!?
Çdo kush me mënyrën e tij e përjeton…!!
