KETO VARGJE SI FRESKİ
Vetmia më ka mbytur me heshtjen
As edhe një fjalë skam kujt t’ia them
Eja njëherë të paktën brenda kujtimeve
Nga kjo mërzi këtu larg të më nxjerr
Askush s’ia njeh peshën vetmisë
Dhe dhimbjes që ajo në shpirtë të mbjell
Aq më tepër nga malli per atdheun
Kur asnjë kujtim nuk ta sjell
Dhe digjem nën zjarrin e heshtjes
Pa fjalë e pa zë në vetmi
Duke pritur ndoshta një kohë tjetër
Me ranë këto vargje si freski
Si freski…
Shpresa Gashi Zurnaci
