“Kohe Cudirash”
Poezi
E zhveshi dimri
pallton lekure bishe,
diku prapa malit me pisha :
dhe zbriti pranvera pror,
me tufs lulesh ne dore.
Zbriti dhe kryepari ne Hore,
rrethuar, ushtare e polici,
buzecelur, pranvera me kurore,
uron Parin per dinastine :
pa zgjodhi ai nje dite pranvere,
te qetonte nervat per te tjera beteja.
Eh, koha, ajo qe ben cudira,
nje dite moti zbertheka brinjet,
shqyen gufarin e nxjerrka zemren,
ne daurine ku po lodronin yjet :
kenga behet vaje.
vajtimi behet kenge.
Kur dimri i eger
zhveshi pallton lekure bishe,
qafen duku larg theu,
diku prapa malit me pisha.
