Shkeputur nga cikli poetik ”Kthim me Diellin,, ~s.h.~
Mos ec drejt meje,
mund dhe s’ të kuptoj,
s’ kam këmbë që të ndjek
nëse mundesh
ec krah meje
të ndajmë kufij të dlirë
e zgjojmë tjetër horizont.
…ti më kupton thellë mua
ç’brengë shfleton ky shpiti im,
por…
ti je Oliver Swit
dhe mund të pyes,
pse sytë e tu, si yjësitë e verës
ndriçojnë shkëlqim kur vështrojnë tek mua
natën e errët në orët e pafundme
të ekziztencës?!
Sa hijshëm shfaqesh
inkuizicionit tim të ndjenjave
e unë…
nëse arrij një ditë
trupin mbi tela gjembash
do të ta gris nudo
duke shqepur të linjtat
e lexuar tatuazhe misterioze ,
shenjë gjurmësh mbetur nga persishtja e lashtë
deshifruar lëkurës tënde
e gërmëzuar heshtur në gjak.
