Kur Galileo Galileit i dërgonin një kopje të poemës: “Scanderbeide”
1.
Gezim Llojdia

Dikur Galileo Galileu kishte një kopje të poemës
:”‘Skenderbeide”.
Kështu pohon studiuesja italiane O.Gargano e cila duke folur për autoren e kësaj poeme kushtuar Skenderbeut ,shote:”Diskutimin e çështjeve
shkencore me albanologët kryesorë të kohës dhe ishte në përgjigje me Galileo Galilei, të cilit i dërgoi një kopje të Scanderbeide, duke kërkuar mendimin e tij për strukturat e përgjithshme të poemës”.
2.
Poema e parë epike shkruar nga një grua u frymëzua nga heroi Kombëtar shqiptar.
Poema e parë epike shkruar nga një grua u frymëzua nga heroi Kombëtar shqiptar, Giorgio Castriota Skënderbeu: “Scanderbeide” është i Margaret Sarrocchi, shkruan Olimpia Gargano, studiuese e njohur italiane , duke vijuar më tej me shqyrtimet e poemës.
Botuar në Romë ,në vitin 1606, ndarë në 23 këngë , një total prej l250 faqe.
Scanderbeide tregon Skënderbeun në kryengritje kundër Sulltan Muradit II duke marrë timonit e popullit të tij, të cilët luftuan për pavarësinë e tyre për 25 vjet.
3.
Jehona e :”Scanderbeide”
O. Gargano thotë:”Shumë të popullarizuara nga bashkëkohësit në mesin e saj, Scanderbeide ka qarkulluar gjerësisht në literaturën evropiane të shekujve të fundit, dhe sipas të gjitha gjasave ka kontribuar për të ndikuar në ndërtimin e karakter letrar të Skënderbeut në poezi të shumta, dhe prozë që i janë dedikuar nëpër Evropë ndërmjet shekujve të shtatëmbëdhjetë dhe tetëmbëdhjetë. Disa vjet më parë, Universiteti i Chicagos ka publikuar një version në prozë të drejtë të Scanderbeide.
(The Heroic Deeds of George Scanderbeg, King of Epirus. By Margherita Sarrocchi THE UNIVERSITY OF CHICAGO PRESS Copyright 2006 The University of Chicago
All right reserved.ISBN: 978-0-226-73508-5).Në parathënie shkurtimisht thuhet se:” Scanderbeide” e Margherita Sarrocchi është një poemë për luftën e rezistencës së George Skenderbeu,princ shqiptar, kundër sulltanëve osmanë ndërmjet viteve 1443-1468. Kërkesa e saj në historinë letrare, tani mund të supozohen të arsyeshme, do të pushojë mbi kontributin e saj origjinal dhe të rëndësishme në poezinë e luftës dhe për përfaqësimin e konflikteve politike. Së pari: si poezi epike historike nga një grua, ajo u shfaq në një projekt të pjesshëm në vitin 1606 dhe u botua në formën e të plotë pas vdekjes në vitin 1623.
Në zgjedhjen e një fushate ushtarake, që mbahen ngjarjet aktuale relevante të politikës bashkëkohore, Sarrocchi ,trajton vetëm një zhanër që më shumë se çdo tjetër, duket të jetë kompetencë e njerëzve, por edhe ka guxuar të zgjidhi një çështje potencialisht ndaj duke u formuar në formë poetike. Dekadat, që paraprijnë publikimin e “Scanderbeide” kane qenë një periudhë me interes të madh teorik, në të cilën fushëveprimi dhe legjitimiteti i të gjitha zhanreve letrare, si poezi heroike në veçanti, ishin teper kërkuese .
Sarrocchi ishte një njeri i famshëm në kohën e saj dhe mbetet edhe sot një përjashtim në historinë e grave shkrimtarëve të hershme moderne për nivelin e kompetencës, që ajo e ka arritura dhe për lehtësinë me të cilën meriton të lejohet për të lëvizur në qarqet letrare romake dhe sociale.
Shumë burra të shquar të cilët munden ta vëzhgojnë nga afër ate grua,shprehën habi për shkallën e njohurive të saj, cilësinë e talentin e saj poetik, dhe ekspertizën e shkathët me të cilën ajo ka qëndruar testin e shqyrtimit kritik në mbledhjet dhe në tubimet e akademikëve.
Gian Vittorio Rossi, një shkrimtar dhe kritik i prestigjit,
një satirist i paepur i të gjithë poetëve dhe intelektualëve bashkëkohorë, në 1645 shkroi duke lavdëruar atë në terma të qarta, si një grua e kapaciteteve të pazgjidhura dhe si e vetmja , që ka përfunduar një poemë.
Sipas Gian Vittorio Rossi, Margherita ka kërkuar ” shtëpia e saj të jetë jo vetëm një altar për të gjitha artet e bukura, por edhe një orakull i filozofisë, teologjisë, të gjitha disiplinat e bukur, dhe madje edhe të gjitha virtytet.”
Në pikëpamje të kufizimeve të imponuara mbi gratë në epokën post-Tridentine, suksesi Sarrocchi është i mistershme, por kjo mund të shpjegohet në kontekstin e rigjallërimit të jetës romake në kapërcyell të shekullit.
Ajo ka marrë pjesë në diskutimet e njerëzve të tjerë , ajo ka ndërmjetësuar mosmarrëveshjet e tyre dhe ajo mirëkuptohet se çdo gjë ,që ajo u kishte thënë ishte, që të merret si një përgjigje e orakullit të Delfit.”
Dyert e akademitë prestigjioze ju hapën më shpejt asaj. Në agim të shekullit, akademia ka shijuar favore më të madh në mesin e avantgardës romake ishte Accademia degli Umoristi. Sarrocchi ishte një nga anëtarët e hershme, ajo u bashkua me të rreth vitit 1602 dhe qëndroi aktive për disa vite.
Rossi shkruan: “Unë e pashë atë shpesh si ajo recitoi poezi shumë elegante me mbaresa të mprehta aforistike, ndaj admirim të përgjithshëm të audiencës të tërë.” Nga Piemontes, Agostino della Chiesa, i pranishëm në disa prej leksioneve te Sarrocchit gjatë vizitave të tij në Romë, gjithashtu dëshmoi për të mësuarit e saj të jashtëzakonshme dhe aftësive.
Sipas Nicolò Toppi, ajo ka habitur edhe akademikët më të mire në Napoli, duke recituar hartimet e saj poetike dhe në raste të tjera, duke diskutuar pyetje filozofike. Sarrocchi ishte gruaja e parë , një anëtare e rregullt e Akademisë dhe kuptohet, mori krenari të madhe në aftësinë e saj për të shkëlqyer në kuvendet e burrave , nuk kishte pasur mundësi për ta bërë këtë më herët.
4.
Kush ishte autorja e Scanderbeide?
Disa fakte janë të njohura në lidhje me familjen Sarrocchi dhe jetën e hershme. Ajo ka lindur në Napoli rreth vitit 1560 në një familje të klasës së mesme me kushte ekonomike ,thotë Gargano, që e kishte origjinën në Gragnano, një qytet i vogël pranë Castellamare di Stabia.
Babai i saj, Giovanni Sarrocchi, vdiq para kohe dhe përgjegjësia për arsimin e Margherites ishte marrë përsipër nga kardinali Guglielmo Sirleto, një studiues i shquar, kujdestari dhe kryeadministrator të Bibliotekës së Vatikanit , një njeri i interesuar fort në edukimin e rinisë katolike.
Pas vendosjes së saj në manastirin e Santa Cecilia në Trastevere panë, që Margherita do marri mësim në klasë të parë në artet liberale dhe shkencat. Mësuesi i saj në poezi latine dhe italiane ishte Rinaldo Corso, një mësues me reputacion dhe një autor pjellor i librave mbi letërsinë , teologjinë, dhe ligjinë, i cili kishte shkruar edhe një tekst shumë të suksesshëm të gramatikës italiane. Si një traditë të mirë të kohës, u edukua në Arte trivium dhe quadrivium, që do të thotë në rrjedhën e studimeve të plota, që varionin nga literatura klasike dhe shkenca moderne, duke përfshirë disiplina të tilla si: gjeometri,retorikë,
astronomi dhe muzikë.
Kultura e saj unike ka bërë kështu, që nga mosha e hershme të futet fuqishëm në këto disiplina.
Mësoi matematikën, përveç disiplinave të tjera të tilla si :retorikë greke, së pari në Collegio Romano rreth vitit 1.600, në Universitetin “La Sapienza” të Romës.
Shënimet biografike të lëna nga disa nga bashkëkohësit e saj dëshmojnë, në fakt, se Sarrocchi ishte shembullor jo vetëm në shkencat humane, të cilat para shohin një argumentim të plotë në klasike dhe në disiplinat e trivium dhe quadrivium, por edhe në matematikë, e cila ishte pjesë e sapoformuar në Ratio Studiorum në të gjitha kolegjet jezuit.
Familja Colonna, në dhomat e saj mblodhi eksponentët më të rëndësishme te kulturës evropiane. Vlerësuar si një ogur, Margherita u prezantua për anëtarët e familjes së fuqishme Kolona, pallati i të cilëve , si ato të shumë të tjera aristokratëve ishte bërë një vend takimi për artistët dhe shkrimtarët.
Në vitin 1602,gruaja e parë ,që do të pranohen në një akademi letrare, u bashkua me Akademinë, mes anëtarëve, të të cilëve ishin edhe Giovan Battista Marino, dell’Adone.(Ka këtë biografi: Napoli, 14 tetor 1569 – Napoli, 26 mars 1625) ishte një poet dhe shkrimtar italian.
Ai është konsideruar si përfaqësuesi i poezisë baroke në Itali.
Ndikimi i tij mbi shkrimtarët italianë dhe të huaj të shekullit të shtatëmbëdhjetë ishte i madh).
Sarrocchi mësoi matematikë dhe gjuhë greke në Universitetin e Romës “La Sapienza”, dhe mbikëqyri seksionin e lashtë grek të Bibliotekës së Vatikanit.
Shkroi libra. Diskutimin e çështjeve shkencore me albanologët kryesorë të kohës dhe ishte në përgjigje me Galileo Galilein, të cilit i dërgoi një kopje të “Scanderbeide”, duke kërkuar mendimin e tij, për strukturat e përgjithshme të poemës.
Gjendja në Itali në fillim të shekullit të shtatëmbëdhjetë, kur osmanët vazhduan ekspansionizmin, që perceptohet si një kërcënim pavarësisht fitores së Lidhjes së Shenjtë kundër turqve në Betejën e Lepantit, një karakter si Skënderbeut,( I dhanë titullin e Athleta Christi ), ka ushtruar në sytë e katolikëve një kujtesë të fortë simbolike.
5.
Sa njihet puna e Margaret Sarrocchi?
Olympia Gargano më poshtë vijon:”Në ditët e sotme, pavarësisht nga disa studimeve speciale dhe një faqe të botuar në studimet kritike të Kryqit të Benediktit , puna e Margaret Sarrocchit ,mbeten të injoruar nga tekstet e historisë letrare.
Tani publikimi i Universiteti të Çikagos ka raportuar për skenën ndërkombëtare kjo punë duhet të ketë një vend të rëndësishëm në bibliografi albanistica dhe më shumë.
Në punën e kuruar nga Rinaldina Russell,
(Profesor i gjuhës dhe kulturës në Evropian Queens College në Nju Jork) në tekstin origjinal italian janë rishikuar në një version në prozë,për lexueshmëri si edhe për lexuesit jo-specialist.Për shkak të bibliografisë së saj të gjerë dhe përditësuar dhe një aparat kritik që shpjegon,të zgjeruar dhe thelluar referenca të panumërta mitologjike, historike dhe letrare,te “Scanderbeide”-es amerikane , rrit dhe përforcon rolin e Skënderbeut në kontekstin e kulturës evropiane.