Kur të dalë hëna-Bilbil Murataj

Kur të dalë hëna-Bilbil Murataj

KUR TË DALË HËNA

Kur të dalë hëna,

Do dal edhe unë,

Të dalësh dhe ti,

Pa të prishur punë

Se rrezet e hënës

Do jenë midis nesh,

Çudi mos të duket,

Kanë sy dhe veshë

Ato s’dinë të flasin,

Por dinë të dëgjojnë,

Se rrezet e hënës

Me shpirt rrezatojnë

Nuk flasin me gojë,

As me isharete,

Të gjitha çfarë shohin,

I mbajnë për vete

Ato që sheh hëna

I shikon dhe dielli,

Nuk i di as toka,

Nuk i di as qielli

Ndën rrezet e diellit,

Ndën rrezet e hënës,

Shfaqet dashuria,

E ëmbla e së ëmblës

Ndaj kur të dalë hëna

Dalim unë e ti,

Ç’kuptim do kish jeta

Vallë pa dashuri?

Të gjitha të drejtat – autori