KUR TË VISH…
Nesër
Dashuria do dalë nga legjenda e
Një gjysmëvalleje të harruar e
Do do nisë sërish të kërcejë.
Erërat do ta përkundin,
Bashkë me zogun në degën e frashërit
Ku tokës plandosen gjethet e thara.
Etjen do ta shuajë
Me gotën e nektarit,
Mbledhur nga lulet e sapoçelura
Në kopshtin e syve të dashuruar.
Jeta do ripërtërihet
Në duhmën e dashurisë së etur,
Për t’u mbyllur sërish
Në një elegji të harruar…!
