U larguam deri von
jashtë nga zhurma e qytetit
dorë për dore kaput fortë
përkëdhelnim njeri tjetërin.
Era na freskonte ballin
denti gjerë në pafundësi
hëna na ndriconte rrugën
natën von der në agim.
Dallgët afoheshin pranë
mbizotronte një qetsi
pa pritur mbështete kokën
ishim vetëm unë dhe ti.
Sa ishi të dashuruar
më thoshte se kishje ftohtë
un të hodha xhakën time
të mbulova të mbaj ngrohta.
