Liria…Maria Kuci


-Liria….

Liria mban gjëra të vogla:

shëtitjen e gjatë,

daljen në pazar,

një poezi o një romanzë,

një duet në harmoni…

shikimin e yjeve kur bëhet natë

xixëllonjat e para kur dalin ndajnatë..

Liria përbëhet nga gjëra të mëdhaja:

nga ëndërrat që gurgullojnë e nuk shteren kurrë,

nga shpirti që endet skajet e saj për të zbuluar,

nga familja :fëmijë ,grua e burrë.

Liria mban brenda gjëra të thjeshta:

buzëqeshje shpirti që vesh një fytyrë,

s’ka rroba të shtrenjta pasuri e makina,

s’pyet për bankete ,llukse e doktrinë.

Liria është e drejta e fjalës,

pa cenuar hapësira, shpirtra e paqe

lirinë e vesh si kostum fëmija

e ngadalë bota ja shqyen pa shkaqe…

Liria nga inconscio thërret e trishtuar

kur viset e saj i shikon cenuar

kur bota përreth e gjithë “zbukuruar”

me ballo maskash jeton harbuar!

Liria

Ah liria mos na mungoftë kurrë

Qofsh edhe mbret

Pa të nuk je burrë———–