Laureta Malaj
Lundruar me vargjet !
Me vargjet nisa të lundroja
në detin e fjalëve pa mbarim .
Si dallgët më shtriheshin mbi fletë,
tinguj të heshtur ,fjalë të thëna në jetë.
Në bregun e mendimeve ,ngadalë më afronin ,
frymëmarrje e artit ,shpirtin më mbulonin .
Shkronjat valëzonin ,në valle të pafund ,
më pëshpërisnin ëmbël ,i doja më shumë .
Vargu im ndizej ,si flakë në errësirë,
çdo fjalë ,një ndjenjë ,shprehur dhe dëshirë .
Në gjuhën e tij ,unë shpirtin e shpalosja ,
në labirintin e fjalëve ,dukej sikur lozja.
Me hapat e mi ,gjurmët e shpirtit shfaq ,
në rrjedhën e artë ,unë nisa të notojë.
Duke ndërtuar ura mes zemrës dhe artit ,
por prapë s’jam aq e bindur ,s’e di ,a mos gaboj?
