Lutem…
Dhe nëpër qiell emrin gërmëzoj
E teksa mbështjell çastin e pafrymë,
Tkurrem,
Mbështillem fort,
E akrepat kapërdij…
Kohë të egër të mos ketë,
Hesht e tkurrur….
Vijoj….
Sa e gjatë kjo natë
Tek rend e pasigurt në ditën time,
E flakë heshtjeje nxjerr,
Lëshon
Në depërtime yjesh të grisur,
Të flaktë…,
Hesht…
Lutem në natën time,
Në rendje të thepisura
Aty ku bisedat janë trishtim
E orët…..
Hije për tu kapërdirë….
Hesht,
E gërmëzuar në këtë natë…
Dhe tingujt e mbështjellë me epsh
Kapërdij
Të harrohen kushedi se ku….
Hesht,
Dhe fort mesnatën përqafoj…
Edmira Xhaferi
12 shtator , orë e vonë.
