Lutja e bashkëshortit-Veronika Leshi


E kam kalu shume bukur me ty

Nuk ishte nevoja për mu largu nga kjo shpi

Dashuria e vjeter kurre nuk harrohet

Po pate shpirte dhe zemer gjithmonë kujtohet.

Une prap po te pres mos te kthen mendja

Dhe une te pres me krahe te hapur

Kujtoj buzet e tuja te embla

Te embla porsi hoje mjalti

Njeriu qe dashuron edhe grindet

Do Zoti ke ike qe te reflektosh

Por te kthehesh me mend te tjera

Qe me mua jeten ta jetosh

Mos me vrit ne shpirt se eshte gjynah

Hajde jepi force vehtes tande

Ti japim shanse njeri tjetrit

Dhe ti kudo qe te shkosh do ta hiqesh sikletin

Kthehu se jeta nuk eshte fundi jone

Jeta pa mu dhe pa ty vazhdon

Ti majme premtimet e marteses

Diten e marteses qe i dhame beses

Une nuk po te jap ultimatum dhe kohe

C’fletoj mendimet e tuja qe ke ne koke

Se po ndollen ata gjana prap nuk te fal me dot

Se dhe vehte burre qe jame kame qa me lot

Perhere te fundit ta thejme akullin dhe njehere

Po nuk erdhe dhe vete nuk kam ma interes.

Po erdhe do te jetojme me dashuri

Po nuk erdhe fito tjeter dashuri

Se fundi fundit mjafte me ke shkatrru

Do ta jetoj jeten une pa ty e ti pa mu.