Ma fërko kurrizin, ma fërko.!
Ese poetike
Ma fërko kurrizin, ma fërko!
Harro pagjumësinë, vesin, drogën, alkolin rrugaçërinë…
Shijo përkëdheljet e fëmijës dhe dhimbjen e nënës, si fëmijë i mirë.
Ma fërko kurrizin, ma fërko!
Ky togëfjalësh është sa magjik, aq dhe alarmues e përkëdhelës.
Ma fërko kurrizin e kërrusur nga dhimbja ma fërko!
Atëherë do bëj paqe me vehtën.
Do më lehtësohen plagët e trupit, s’do rrënkoj,
Kur këtë mëkim e marr nga im bir, aherë fle me paqen,
Ëndërroj se e nesërmja do jetë ndryshe,
Më duket vetja më i dashuruar dhe më i qetë,
Ahere dhe shpirti do më qetësohet pa masë.
Ma fërko kurrizin, një magji e jetës,
Si në një oaz të duket vetja në dyshekun prej dërrase,
E nga kjo kënaqësi përhumbesh i tëri në valët e ëndrrave,
Nga përkëdhelja, ledhatohesh si të rilindësh.
Relaksohesh e harron dhimbjet e shpirtit,
Kur përfshihesh i tërë në magji,
Përhumbesh në labirinthet e jetës ,
Si dielli që hyn nën re e s’bie më shi,
Ku retë e murme ja marrin nxehtësinë diellit,
Si të ishte e tyre ndjen çaste mërzie,
Sapo del dielli të hapen sytë,
Shijon qetësim të shpirtit, sheh qiellin e kaltër dhe yjet..
Kur të ngrohen shpatullat, ndjehesh i qetësuar,
Në këtë vjeshtë të brishtë kur bien gjethet e pemëve në tokë,
Shijon muzikë e muzë,
Prej ankthit të pritjes vitet e moshës të duken të gjata si litar shiu.
Si të jesh i lirë pret të shfaqet apokalupsie të ndriçoj më shumë hëna dhe të ngroh më shumë dielli,
Të na çelën sytë e të presim të nis një ditë e re me më shumë mallë.
Nën fëshfërimën e erës të mëkohemi me muzikën e pemëve në vapë,
Kur degët kryqëzohen skena të ngjan me një tango,
Si vals lumturie dhe ballo,
Nën tingujt e muzikës kur ta fërkon kurrizin djali ndjehesh elegantë.
Si një çlirim e relaks për jetën është muzika xhaz,
Ma fërko kurrizin e kërrusur nga dhimbja biri im,
Ma fërko se më duket vetja sikur po fluturoja mbi mal!
