Ma more gjumin e natës
me iku drita e syrit
sa loti më ikën faqes
për ty manushaqet prillit.
Si rreze që përshkon reve
si ylli që lëshon dritë
ti të mit i verbove
mi jep të shoh me të tut.
Sikur fjalët mu mbaruan
edhe buza më është tharë
në do të më mbashë në jetë
shëroma zëmrën e vrarë.
Më mbajte të robëruar
i mbetur pengë te ti
erdhi dita që kam pritur
më mbushe me e dashuri.
About Post Author
