Bukurie Buçpapaj

MALLË
Seç fryn një fllad,
fllad pranvere,
aromën e luleve të bjeshkës më solli,
Vargjet zbresin mallshëm si ngahere,
Atje, mbi ato thepina shqipja ,shqip m’foli.
Fryn një erë , një erë e furishme stinore,
Këngën e bareshës mbi Dardanê lêshoi,iku,
Iku , vrapimthi mbi ato troje e mia arbënore,
Mbi ato kreshta legjendare ku armiku
gjeti mordjen , disfatën prore.
Zbret uji i Valbonës mbi vargje bukurane,
Bashkohet me drinin brigjeve ku u rrita,
Mrekullia e tetë , natyra
e atyre anëve.,
Aty ku lind dielli buzqeshun e agon dita.
Fierzës së dritës ku u ngrit diga,
Atij qyteti ku u linda e rrita shtatin,
Aty ku u linda jo veç unë, aty lindi drita,
Kundroj ato vende që kujtime flasin.
Qytet që ndriçonte gjithë Shqipërinë.
Fry moj erë fry merrma mallin , merrma ti,
Mbi oborrin ku luaja e kalova fëmirinë,
Bija jote të dërgon puthje malli ty.
Atje diku mbi një gurë buzëliqenit plak,
Të ma mburosësh mbi një gurë si amanet,
Zemra plaguar nga malli me lot e me gjak,
Kujtimet aty i kam e kurrë nuk do t’i tret.
Tropoja ime ne vargje flen e flet,
Ahishtave të shpirtit , ku dhimbja më mbet.