Gëzim Bega
Manushaqe e bukur,
qê rriresh né ferra,
dil moj bukuroshe,
se erdhi pranvera,
kush té mori erē,
Mê trego tê lutem,
nga ferra tè nxjerr.
Nêno moj mé mori malli,
té té marr erën e djersés,
Tê té puth fortë te balli,
tê tê jap pengun e ndjesés.
Kur nga reté buzqesh agimi,
s’bashku me rrezet.
ajo ështé dita e çlirimit,
datat i grisin bezet.
