Maria Kuci
Plakje
O pemë e lashtë me rrënjë të thella
në besë vytyte e dashuri
i rrite degët e të valëzon era
ja fale qiejve me stuhi
O pemë e fortë si rrallë të tjera
ku janë filizat e tëndit gji
kujt ju falën mijëra pranvera
ato që njomën të tutë sy
A di o pemë si janë sythat
shpërthyer e rritur këtu -aty
trungut ngelur degë të vjetra
s’ta duam jo k’të pleqëri
S’ka syth të dojë liri të tjera
veç qiellit tënd ku lindi shpirt
ndaj ktheni tokës limfë e ëndërra
të shuhet fjala e trishtë mërgim
.
O pemë e bukur si kurrë të tjera
Limfë e hidhur rrjedh në ty?!
Të ngjitësh majat preji ato vena
Nga maja te rrënja do jetosh dritë
Thaje kuskutën që të ndrydh limfën
Nuk ka ctë duhet këpushë në trup
Shpëlaj gjethet të zbardhosh jetën
Se parazitet nuk njohin turp
Nga libri ” Një kupë qiell”
Maria Kuci
About Post Author
