MEDITIM ÇASTI
Fillon të fryejë një erë
fërshëllojnë dritaret blu
hapi i parë në pranverë
Vjen stina me hap të blertë
kokën e nxjerr në dritare
edhe lulja tek rri pjerrët
çelin gonxhet në luadhe.
Një lejlek i vonuar
vjen i lodhur si shtegtar
në çerdhen e stërvjetruar
e përtrinë me pak barë.
Gjithçka ngjallet në kujtime
nga vrushkulli pranveror
ia thotë këngës zemra ime
teksa retë i prekë me dorë.
