Mendimet në mesnatë
Udhëtova mbi mendimet e mia
Të thella sa deti
E të pasterta si loti
Nuk takova asnje njeri.
Me dashuri nga zemra
Ishin me shume fytyra
E me shpirt te kalbur
Nata iku .
Agu i mëngjesit më zuri
Syhapur hic pa gjumë
Mendimet shkunden
Një erë e lehtë i frynë.
E ata fluturojne njeri pas tjetrit
Porsi gjethe të verdha vjeshte
Ne shpirt një dënese e madhe
Me mundon e grythe pa meshirë
Qaj dhe vajtoj porsi nje femi
Kujt t’ia tregoj gjithe kete zjarr që kam ?
