Për muzën.
Vrava mendjen, ç’ka me mua!? …
por ,sot që mëngjes , u zgjua,
më puthi në buzë, me dritë.
Dje , i thashë fjalën e fundit,
po flinte , “si punë e derrit”,
s’donte të ngrihej gjëkundi,
lodhur kish’ kordat e zërit…
Ngriti duart dhe vullneti,
muza tha është zog i lirë
S’mban kolltuqe ,si pushteti
Ikën, vjen ,kur ndihet mirë.