Bote e ndyre…
Nga mimoza nebiaj!
Ne kete bote te ndyre,
Ka luener ka dhe cakenj,
Ka njerez me dy fytyra,
Ka aktor te shkelqyer,
Po dhe nga ata,
Ustallare,
Te premtojne gjithe boten mbare,
Te thone do te mbaj ne krah,
Te rrish e qete,
Se une kurre nuk te genjej,
Bota qenka kaq e trazuar,
Me njerez te djallezuar,
Asnjehere ske per t’a kuptuar,
Pas shpine ka per te kafshuar…
Nuk e kupton si te kafshon,
Me fjale te embel,
Te ledhaton, gjersa te te fus,
Ne lak, te afrohet dale- ngadale,
Tamam si deti me vale,
I trazuar dhe me shume dallge,
Duhet te rruash qetesine,
Te jesh me kembe ne toke,
Se kjo bote keshtu u gatua,
Sic u nis dhe u shnderrua,
Bote e ndyre, bote mizore,
Po nga djallezite kure,
Dore nuk hoqe…!!
About Post Author
