Asgjë nuk ndryshon
Në një film të vjetër,kamera dridhet
Njerëz kureshtarë ,statuojnë pa ditur psenë
Inkoherentë për të përshëndetur
A për ti thënë shekullit tjetër
Ky isha unë,stërstërgyshi yt në Parisin e vjetër,
Ky isha unë,emigranti me kapele të rreckur
Duke shitur gazeta a lule prej tezgut,
Kjo isha unë,madamë dë la “belle époque “*
Ky isha unë,fëmijë i përkëdhelur në Jardin de Tuileries*
Ky isha,ai ishte,ju ishit ,atë cast
nuk imagjinonit se ju,do të ishit kujtimet e së nesërmes
Fshirë nga shiroka e Saharasë
shekujve, fluturuar me retë në qiell,
Kohë të ngarkuara nga shirat,uraganë asgjësues
për t’i lënë vendin
herë pas here diellit,,.
Dikujt t’i buzëqeshte,

e dikujt bukën e pambirë t’ia rreshkte.
E kështu pa e kuptuar hyjnë
në një film të vjetër, dikur bardh e zi
Aty ngelin,në kohën vintage* të gjithë një ditë
Vetëm ca penele epokash,shtuar mbi celuloid,
Asgjë nuk ndryshon,njerëzit shkojnë e vijnë

Një film i vjetër, jehonë zërash të largët,të ngjirur
për çdo shekull të ri, të ri, të ri…
@Mirela Leka Xhava
*Belle époque (bel epok)-Francë fund shek.XIX.1870-1914 periudhë e gjatë paqje ku ndodhën dhe shumë progrese teknologjike etj.
*Jardin de Tuileries-Paris ndër më të vjetrit 1564 urdhëruar nga gruaja e mbretit Henri III,Catherine de Médicis(tipik italian)…
*vintage(ang.vintexh)stil i epokës vjetër,klasik,rétro.
***
Rien ne change
Dans un vieux film, la caméra tremble
Curieux, statue sans savoir pourquoi
Incohérent à saluer
Que dire au siècle prochain
C’était moi, ton arrière-grand-père dans le vieux Paris,
C’était moi, l’immigrant au chapeau en lambeaux
Vendre des journaux ou des fleurs au comptoir,
C’était moi, madame de la “belle époque” *
C’était moi, un enfant gâté au Jardin des Tuileries *
Ce que j’étais, il était, vous étiez, ce casting
n’imaginiez pas, que vous, seriez les souvenirs de demain
Effacé par le sirocco du Sahara
siècles, volant avec des nuages dans le ciel,
Des temps chargés de pluies, d’ouragans destructeurs
céder l’endroit
parfois au soleil ,
Sourire à quelqu’un,
et à l’autre pain sans germer, il brûle
Et donc sans s’en rendre compte ils entrent
dans un vieux film, autrefois en noir et blanc
Ils y restent, à l’époque vintage * tout un jour,
Juste quelques coups de pinceau, ajoutés sur celluloïd,
Rien ne change, les gens vont et viennent
Un vieux film, échos de voix lointaines et rauques
pour chaque nouveau siècle, nouveau, nouveau …
@Mirela Leka Xhava
* Belle époque (bel epoque) -France fin 19ème siècle.1870-1914 longue période de paix où de nombreuses avancées technologiques ont eu lieu etc.
* Jardin de Tuileries-Paris parmi les plus anciens 1564 commandé par l’épouse du roi Henri III, Catherine de Médicis (typiquement italienne)…
* style vintage (ang.vintexh) de l’ancienne époque, classique, rétro.