Moj thëllëzë e malit …Adem Nuhaj


Moj thëllëzë e malit …

Për ty më ranë këmbët

Mbi gurët e strallit

Dua të prek pëndët

Moj thëllëzë e malit.

Thashë të pyesja Hënën

Se , mos të ka par

Se , s’po dëgjoj këngën

Ashtu , si më par.

Thashë , vall nga më humbi?

Vall nga do jet futur

Për ty s’më gjumi

O moj syri bukur.

Për ty s’më mban vëndi

Malet kam gjezdisur

Ndënja pak te shkëmbi

Ashtu i mërzitur.

Rrija dhe vështroja

Mëndja te ty vinte

Rrugën prap e mora

Meraku s’më linte.

Më kulloste syri

Rrëpirë më rrëpirë

Të pashë te burimi

Ujë duke pirë.

Tek ty më çoi udha

Moj vetulla vrar

Se , dhe mua buza

Për ujë më ish thar.

Moj vetulla nxirë

Lër pak ujë për mua

Të pi , ku kanë pirë

Ujë , buzët e tua.

Por, kur u afrova

Gurra më s’buronte

Buzën e freskova

Unë , te buza jote.

About Post Author