Muzgjet pa emër- Sanie Tushi Rrokaj


Diellin mos ma mbuloni

edhe me mjergull mbuluar

Jetë , mos ma hiq forcën

Asnjëher s’jam dorëzuar .

Ëndërr mos ma vidh jetën

Se me zor e kam jetuar

Kam gjetur forcë që të dal

Edhe në det të trazuar !

Edhe në muzgjet pa emër

Udhën time mar në duar

Kam frikë të mos rrëzohem

Nëpër gjëmba kam kaluar .

Zgjodha pyllin të shëtisë

Nëpër mjergull nëpër shi

Të mar oksigjen të pastër

Flladi i lehtë si magji .

Të shikoj qiellin e pastër

Fluturoj në kaltërsi

Ku dëshirat marin jetë

Yjet japin hijeshi .

Në bukuritë e natyrës

Më goditi një puhizë

ku më dha dritën hyjnore

Ta shpërndaj në errësirë .

Mes thesareve të jetës

Në qiellin që vezullon

Zbrit në duar dritë dielli

Ylberin që ngjyrat çonë .

Të jetë ëndërra si balsam

S’ka rëndësi se bie shi

Nëpër valët plot trazira

Mendimet më bëhen hi.