NANË ( falna ne mëkatnorve ).
Ah ‘ Nanë duert kisha me ti puthë,
me t’fshie lotin q’i t’rrëshket nën gushë,
me t’ledhatue ata flokë t’bardhë,
ty moj Mbretneshë q’i erresh vonë e je n’kamb kur drita ala ska dalë.
Ah’ at trup t’kërrusun kisha me ta rrokë,
me t’shtrëngue n’gjoksin tem kaq fort,
ty moj ty , q’i n’zemër ke mirësinë,
e tan bota nën kambt tuja rrin.
Ah’ Nanë q’i mbart dhimbjen e kësaj botë,
prej syve t’tuej sa kan rrjedhë lotë,
sa her mendoj ty zemra t’asht thye,
ti je votra e tan neve je bij Perëndije.
T’shoh at peshë mbi ty e zemra jeme kjan,
ti ikë bashk me kohën pak përdit matanë,
E ajo peshë rëndon mbi at trup ,
për tan botën e për mue asht Turp.
Ndodh q’i harrojmë gjoksin tand e dorën,
ah’ ta puthsha ballin e t’vënsha kunorën,
m’dhemb zemra e shpirti kur t’shoh tan at peshë,
Ti ‘ moj Ti q’i ndejte pa hangër ,arna e krejt zhdeshë.
E sod ?! N’at moshë prep ke peshën fort,
ta rroksha at trup t’imtë e t’fshifsha at lot,
m’fal Nanë , na fal ne fëmijve t’tue,
sod kjo botë e dashnija ka ndryshue.
M’duket se tan t’kena harrue , t’kan harru…
m’dhem shpirti e zemra nën at turrë dru.
( kushtue tan Nanava të botës edhe Nanës teme në fakt asht fotoja e saj Nana jeme pak ma shumë se 20vjeçe ,e këta Nanat janë heroinat tona ,duejeni fort për sa t’jen ).
About Post Author
