Valbona Ahmeti
Ndjesi
qenie që sheh,
ndien e kupton
përball zhgënjimit
e fjalë nuk flet dot
si ngushëllim për brengën
në heshtje kuvendon me hënën
një vibrim i ndjeshëm
ia thyen heshtjen
në oazën e dashurisë
e shuan etjen
nga një kryengritje e brendshme
e ndez lumturinë si një feniks i natës
verbërisht e padukshme
jeton në botën e ndjesisë
o dashuri, ndjesi
dritëso në unēsi!
