Ndue Ruçi
Çudia s’paska fund!…

(Sipas një lajmi në tv. )
Në një lolal në Japoni.
Atje ku shkenca, vjen me kosh;
Dhe kamarierët, për çudi,
Të ”ngopin” shpejt, me pjaten bosh.
Ti porosit, çdo lloj’ ushqimi;
Dhe pjatat vijn’ e ikin palë.
Te ky local, të ”ngop” mendimi;
I ”nginjur” je, pa gjë në pjatë.
Në fund, fatura ty të vjen;
Ti, shpejt paguan; lë bakshish.
– Të bëftë mir’! – kudo e gjen.
Dhe një urim që serish të vish!.
Me lugën bosh, të jesh I ”nginjur!… ”
O ”mrekulli”, këtu ti ndal!…
”Shpëtove” botën; dhe t’uritur!…
”Të gjith’ të bëjn’, si ky local!.”
* * *