Natë fundshkurti
Fundshkurti sonte… eh, kjo natë!…
Nuk di përse po më le zgjuar!…
Ia ndjej frymëmarrjen e qetuar…
Dhe nga dritarja, pak e hapur,
Të natës zëra, ndihen pak…
Dy mace, çirren… fytas kapur!…
Ca lehie qensh, dëgjohen larg…
Dhe nga qyteti që po fle,
Më vjen një zë… si mërmërimë…
Një zhurmë e shurdhër dhe amorfe…
Tek-tuk, gulçon ndonjë makinë…
Por, përmes zhurmash, një zë vjen…
– Ciu-ciu !… – Një zog bën pa pushuar…
Kërcasin sythet, nëpër pemë…
Ah!… .. Dhe natyra, qënka zgjuar!…
(N. Z. Ruçi.)
